Tocht

donderdagavond even voor acht
naar buiten
                  waar naar toe
naar de opening

de fiets op de bult af
       ONGEVEER vijf minuten
we benaderen de plek altijd vanuit het westen
in de verte onder de brug een OCEAAN
                                 van blauwe golven

hoe vaak ben ik niet langs je gekomen
zonder je te zien  
      muurhagedis
        met je zaagtandgevel
parel met je groenig geglazuurde baksteen
        te midden van de spruiten
                         van de wederopbouw
STRAATWANDEN  flexplekken  weightwatchers
                         en betonkolossen
     wind trekt door de straten
de buurt lijkt er nooit bovenop te komen

de hoeveelheid fietsen is een indicatie
fietsen kunstenaars fietsen

de te grote glazen deur
         gaat altijd anders open dan je denkt

even buiten blijven om te roken
de voorbijrijdende auto’s
           en de avondlucht te bestuderen
de langzaam ondergaande zon boven de Rijn

de kunstenaar beslist
     onbestemd wat de uitkomst is
OM EN NABIJ               ongeveer

de trap op of toch
    links naar de zilveren onderwereldwinkel
                              voor elk wat wils
daarachter de nevelenzaal
          in het gareel gehouden
door een vage seinpost
                           die me bekend voorkomt

de gaten in de traptreden beangstigen mij
                 bij de tweede trap
       de weg naar de blauwe zuilen
ligt bezaaid met valkuilen
de eerste heeft in mijn herinnering geen gaten
          dat zegt wat over de herinnering

betreden we de schadekamer waar het
                 kamerhoofd huist met zijn kornuiten
   curatoren generatoren en aanjagers
         vrijers die de dame in het groen het hof maken

even naar buiten om te roken
de voorbijrijdende auto’s
          en de lucht te bestuderen
de rozenroodvingerige dagenraad bij Louse point

roeten herinner ik me
vastgebonden aan de mast
           bevoer hij de houten Oceaan
   moeizaam tussen de duizenden
                trompettoeters - Sirenen - door laverend
     route ritmes herhaling en verhouding

de ontdekkingstocht houdt nooit op 
in het paleis voor schone kunsten 
door het wirwarrende lijnenspel
               dat op zoek is naar het oneindige
            door de ruimte kronkelt
     over een vuile vleugel met een vals geluid
en langs de wanden hagedisselt  
            de deur door omhoog

die trap       tocht
            langs Scylla en Charybdis
uiteindelijk kom je altijd boven
   veilig HOOG in het HUIS

licht en groot als de wereld
            zijn de tekeningen
een expositie wordt opgebouwd
     lijkt het      trap verfblik   tafel
              geschreven in houten lijnen
een camera tast de ruimte af
zoemt in op een nauw steegje
   waar een eenzaam dakraam op uitkijkt

naar buiten om te roken
de voorbijrijdende auto’s
     en de lucht  bestuderen
als een afgeslagen hoofd rolt een oranje
                                      zon langs de hemel  

vroeger de kantine
    waar de schade & schande experts
            tussen hun meegebrachte boterhammen
                     en karnemelk door
een blik konden werpen op de altijd klotsende zee
hier mocht GEKEKEN worden

beneden was dat wel anders
de verspringende gevel met zijn smalle glasstroken
                 verdoofde en verblindde de experts
      de lotuseters van het landbouwhuis
           tegen invloeden van buiten af
hier moest gewerkt worden

welke schades werden er bestudeerd
  de familie van de NACHTschades

is het altijd donker op de opening
         na achten is het uur U
      een woord en nog een woord
    wie hoort bij welk werk
              kijken    zien            
de bar gaat open

na het openingswoord buiten roken
de voorbijrijdende auto’s
     en de lucht  bestuderen
een impressie, de opkomende zon bij Le Havre

door de toorn van de godheid opgehouden
bij de schemerlampen van het geluk
    vierkante meters grotestadsbos
langs schaamstreken en waterlanders
         van cash for gold
  vol ledig opgegaan in het noodzakelijk kwaad
                     van de locatie

we rukken ons los
     van de kant van zwaan
dalen weer af naar straatniveau
  de altijd brede straat naar de brug
             naar het westen
en aanvaarden de terugtocht

kijken nog eenmaal om
rivierenlandschap met rozerode en geelgroene lucht

Over de grens

Vanaf de weg plots de oprit op
komen net op tijd tot staan
voor het vertrekloket
we zijn de laatste die mee mogen 
nauwkeurig worden we neergezet
handrem en eerste versnelling zegt de man

en worden het rijk van de nacht in geslingerd

schokkend wordt de snelheid opgevoerd
hortend-stotend kilometers lang
het stuur doelloos in de hand

scherpe geluiden kaatsen tegen de wand
komen ratelend terug
wind dringt het open raam binnen
als je je hand uitsteekt
ben je hem kwijt

we hebben het juiste muntje
voor deze helletocht

een donkere wereld van twintig minuten
een eeuwigheid

zon overrompelt ons

is dit het beloofde land
of Piemonte

Je oog

Ik zie het als een schilderij
de verf is
hier en daar 
dik opgezet

minutieus aangebracht oker
rechtsonder
blijken oprukkende zandduinen

altijd al zichtbaar
vanuit de ruimte
- voor ons sinds kort -
favoriet oriëntatiepunt van astronauten

het blauwe oog van Afrika

een grootse cirkel
veertig kilometer in diameter
in de Sahara
de Richat formatie in Mauritanië

ontdekt in 1934
- de vraag is hoe -
door Théodore Monod
woestijnreiziger

een veertigtal ringen hardsteen
één tot vijftig meter breed
ontstaan bij het
uiteenvallen van Pangea

ik zie de foto
wat ziet de Afrikaan?