Overall
ruim twaalf jaar
draag ik hem
toen hij achterbleef
heb ik hem meegenomen
een zandkleurige
zoals van een timmerman
met bont palet aan spatten
de resten houtlijm zijn van mij
nu is zijn tijd gekomen
er komt een nieuwe
wel smaller
Schildering
Zo heette hij
en in grijs corduroy
een grote man
ook zijn handen en voeten
alles was groot aan hem
O-benen?
had hij een pet op?
onder zijn arm wel een rieten mand
met brood
een broodmes om te halveren
gesneden bestond nog niet
over de mand een doek
met zijn twee zussen
dreef hij de zaak
uitzicht op de uiterwaarden
’s ochtend vroeg bakken
daarna langs de klanten
in de grijze Ford Anglia
soms hielp ik hem
in onze buurt
en dan vroeg hij wat wil je worden
ik antwoordde bakker
dat zou ik maar niet doen bruur
zei hij dan
ja wat wil ik worden
Hoosbui
in Daedham Vale Suffolk geboren en
schildert vooral buiten
de rivier de Stour
net als Monet zijn Giverny
graast hij zijn geboortegrond af
tot zover niets aan de hand
ik ben een wolkenman
schilder met wetenschappelijke precisie
rode mangaanoxide
protiodide van kwikzilver
sesquioxide van chroom
de schilderskist als laboratorium
maar de hemel verandert te snel
dan in 1824 aan zee
hoosbuien aan de kust bij Brighton
grote halen vliegen over het papier
zwart wit en grijs op bruine ondergrond
een furieuze vaart van vegen op A4 formaat
het gordijn van regenstormen
herkenbaar
al abstractie
dat aanstonds het land bereiken zal
Strangen
Voorbij de panoven ligt de dijk
stenen estrikken en dakpannen
St. Martinus
bedevaartsoord na de Beeldenstorm
onder het wakend oog van Jan van Nassau
de rafelranden van de Republiek
de waarden zijn
zo vroeg nog nat van dauw
alleen een kerkklok
verder weg een hond
overstapjes over hekken
een verlaten sluisdeur
zomerkaden
schoenen zuigend in de klei
door de verlopen overlaat
verlaagde drempels eens vergaarbak
een wilg wat riet en populieren
diepe groeven soms
gevuld met water
snijden door het land
een oude arm nu mager stroompje
aan het oog onttrokken door struweel
onneembaar einde van de tocht
geen gierpont naar de
stuwwal van mijn jeugd
een trekveer touw en spierkracht
concessie aan de wandelaar
half op de hoge dijk
verankerd
baksteen met pannendak
het dijkmagazijn
werkeloos als het gemaal wat verderop
rijshout kribpalen spaakijzers en sleggen
ooit nog van waarde
als de waard weer opengaat
het water welkom is
de vergezichten blijven
het inzicht is veranderd
Dijkmagazijn
Van de woeste rivier
rest niet meer dan een kleine stroom
verscholen tussen
riet en wilgenstruweel
rijshout juffers handhijen
kribpalen paalbaken pinplanken planken
het gegroefde gelaat
van de waarden
haar langgerekte rivierarmen
oogt verlaten
kribhamers hamers sleggen
dijkboren spaakijzers dijkpalen met ijzer beslag
een enkele boerderij
uitstekend boven het landschap
een eiland
bij hoog water
draagburrien horden kruiwagens
ijzeren bouten spijkers in soorten pikkransen
op de kruin van de dijk
een langgerekt
bakstenen gebouw
met pannendak
Lenie
Zwarte krullen
bril
leeftijd : onbekend
geboren omstreeks 1900
naam : Schwieger
was dat haar eigen naam
getrouwd?
nationaliteit : Duits
waarschijnlijk
woonachtig : vlak bij de van Bossestraat
Staatsliedenbuurt
gebouwd na eerste wereldoorlog
door Belgische vluchtelingen
specialiteiten : meringues en double crème
casselerrib en ossentong
wellicht opa’s voorkeur
ze praatte een raar soort Nederlands
voor mijn kinderoren
kwam in de twintiger jaren
met de grote golf Duitse dienstmeisjes
Zeitverwanderung
kokkin op speciale dagen
dienstbode daar was ze te trots voor
arriveerde per bus
vaak aan de late kant
komt ze nog wel zei oma telkens
koffertje met witte schort en muts
oudejaarsavond
ze rookte veel
met getuite lippen
niet in de keuken
ze had nog meer adresjes
enkele jaren later verhuisden
mijn grootouders
verdween zij uit beeld
Photo
De aanzichtkaarten die we in een regenachtig
Evolène gekocht hebben zitten verpakt
in een wit papieren zakje
Photo Klopfenstein Ansichtkarten Verlag
Fotolabor Adelboden 3715 staat erop
Clemens Klopfenstein
Der Ruf der Sybilla
1984
Strega en haar gave
om het weer naar je hand te zetten
|
